Sva azuriranja Zakona i ostale informaicije ubuduce potrazite na www.infosajt.com
.
Z A K O N
o finansiranju lokalne samouprave
I. OSNOVNE ODREDBE
Predmet uređivanja
Član 1.
Ovim zakonom uređuje se obezbeđivanje sredstava opštinama, gradovima i gradu Beogradu (u daljem tekstu: jedinica lokalne samouprave) za obavljanje izvornih i poverenih poslova.
Pojmovi
Član 2.
Pojedini izrazi upotrebljeni u ovom zakonu imaju sledeće značenje:
1) izvorni prihodi su prihodi čiju stopu, odnosno način i merila za utvrđivanje visine iznosa, utvrđuje jedinica lokalne samouprave, pri čemu se zakonom može ograničiti visina poreske stope, odnosno utvrditi najviši i najniži iznos naknade, odnosno takse;
2) ustupljeni prihodi su oni prihodi čija se osnovica i stopa, odnosno način i merila za utvrđivanje visine iznosa utvrđuju zakonom, a prihod ostvaren na teritoriji jedinice lokalne samouprave se ustupa u celini ili delimično toj jedinici lokalne samouprave;
3) ukupan nenamenski transfer je zbir transfera za ujednačavanje, opšteg, kompenzacionog i tranzicionog transfera, pri čemu je:
(1) transfer za ujednačavanje deo ukupnog nenamenskog transfera koji se raspodeljuje jedinicama lokalne samouprave čiji su prihodi po glavi stanovnika po osnovu ustupljenih poreza ispod određenog procenta proseka opština (bez gradova),
(2) opšti transfer deo ukupnog nenamenskog transfera koji se raspodeljuje svim jedinicama lokalne samouprave prema kriterijumima utvrđenim ovim zakonom,
(3) kompenzacioni transfer deo ukupnog nenamenskog transfera kojim se nadomešta deo izgubljenih prihoda, koji nastaje po osnovu promene republičkih poreskih propisa,
(4) tranzicioni transfer je transfer koji se jedinici lokalne samouprave dodeljuje u prelaznom periodu utvrđenom ovim zakonom, a koristi se u cilju postepenog prilagođavanja budžeta jedinice lokalne samouprave smanjenom obimu raspoloživih sredstava, koji nastaje kao posledica prelaska na novi sistem finansiranja lokalne samouprave;
4) namenski transfer je transfer koji se koristi za finansiranje određenih funkcija i izdataka, a koji može biti:
(1) funkcionalni transfer – transfer koji se koristi za finansiranje izdataka u okviru određene funkcije,
(2) namenski transfer u užem smislu – transfer koji se koristi za tačno određenu svrhu, odnosno vrstu izdatka za koju je transfer dodeljen.
II. PRIMANJA JEDINICA LOKALNE SAMOUPRAVE
Garancija dovoljnosti prihoda
Član 3.
Republika je dužna da pri svakom prenošenju ili poveravanju novih poslova jedinici lokalne samouprave obezbedi odgovarajuća sredstva, odnosno izvore prihoda, potrebne za obavljanje tih poslova.
Nenamenski karakter prihoda
Član 4.
Svi prihodi jedinice lokalne samouprave su opšti prihod budžeta jedinice lokalne samouprave i mogu se koristiti za bilo koju namenu, u skladu sa zakonom i odlukom o budžetu jedinice lokalne samouprave, sem onih prihoda čiji je namenski karakter utvrđen zakonom.
Vrste primanja jedinice lokalne samouprave
Član 5.
Sredstva budžeta jedinice lokalne samouprave obezbeđuju se iz izvornih i ustupljenih prihoda, transfera, primanja po osnovu zaduživanja i drugih prihoda i primanja utvrđenih zakonom.
1. Izvorni prihodi jedinice lokalne samouprave
Član 6.
Jedinici lokalne samouprave pripadaju izvorni prihodi ostvareni na njenoj teritoriji, i to:
1) porez na imovinu, osim poreza na prenos apsolutnih prava i poreza na nasleđe i poklon;
2) lokalne administrativne takse;
3) lokalne komunalne takse;
4) boravišna taksa;
5) naknada za korišćenje građevinskog zemljišta;
6) naknada za uređivanje građevinskog zemljišta;
7) naknada za zaštitu i unapređivanje životne sredine;
8) prihodi od koncesione naknade za obavljanje komunalnih delatnosti i prihodi od drugih koncesionih poslova, koje jedinica lokalne samouprave zaključi u skladu sa zakonom;
9) novčane kazne izrečene u prekršajnom postupku za prekršaje propisane aktom skupštine jedinice lokalne samouprave, kao i oduzeta imovinska korist u tom postupku;
10) prihodi od davanja u zakup, odnosno na korišćenje nepokretnosti u državnoj svojini koje koristi jedinica lokalne samouprave i indirektni korisnici njenog budžeta;
11) prihodi od prodaje pokretnih stvari koje koristi jedinica lokalne samouprave i indirektni korisnici njenog budžeta;
12) prihodi koje svojom delatnošću ostvare organi i organizacije jedinice lokalne samouprave;
13) prihodi od kamata na sredstva budžeta jedinice lokalne samouprave;
14) prihodi po osnovu donacija jedinici lokalne samouprave;
15) prihodi po osnovu samodoprinosa;
16) drugi prihodi utvrđeni zakonom.
Član 7.
Stope izvornih prihoda, kao i način i merila za određivanje visine lokalnih taksi i naknada utvrđuje skupština jedinice lokalne samouprave svojom odlukom, u skladu sa zakonom.
Odluka iz stava 1. ovog člana donosi se nakon održavanja javne rasprave, a može se menjati najviše jedanput godišnje, i to u postupku utvrđivanja budžeta jedinice lokalne samouprave za narednu godinu.
Izuzetno, odluka iz stava 1. ovog člana može se izmeniti i u slučaju donošenja, odnosno izmene zakona ili drugog propisa kojim se uređuju izvorni prihodi jedinice lokalne samouprave.
Odluka se objavljuje na način na koji se objavljuju akti jedinice lokalne samouprave.
Porez na imovinu
Član 8.
Skupština jedinice lokalne samouprave utvrđuje visinu stope poreza na imovinu, osim poreza na prenos apsolutnih prava i poreza na nasleđe i poklon, do visine najviše stope propisane zakonom kojim se uređuju porezi na imovinu.
Lokalne administrativne takse
Član 9.
Skupština jedinice lokalne samouprave može uvoditi lokalne administrativne takse za spise i radnje u upravnim stvarima, kao i za druge spise i radnje koje organi jedinice lokalne samouprave izdaju, odnosno obavljaju u okviru poslova iz svoje izvorne nadležnosti.
Jedinica lokalne samouprave ne može uvesti lokalnu administrativnu taksu za spise i radnje iz nadležnosti organa za koje je zakonom kojim se uređuju republičke administrativne takse propisano plaćanje republičkih administrativnih taksi.
Član 10.
Akt iz člana 9. stav 1. ovog zakona sadrži sledeće elemente:
1) spise i radnje za koje se uvodi lokalna administrativna taksa;
2) nastanak taksene obaveze;
3) obveznike takse;
4) način plaćanja takse;
5) oslobađanja od plaćanja takse;
6) visina takse.
Visina takse ne može biti veća od iznosa republičke administrativne takse propisane za odgovarajući, odnosno sličan spis ili radnju.
Lokalne komunalne takse
Član 11.
Skupština jedinice lokalne samouprave može uvoditi lokalne komunalne takse za korišćenje prava, predmeta i usluga.
Za korišćenje prava, predmeta i usluga iz stava 1. ovog člana ne može se uvoditi posebna naknada.
Član 12.
Obveznik lokalne komunalne takse jeste korisnik prava, predmeta i usluga za čije je korišćenje propisano plaćanje lokalne komunalne takse.
Član 13.
Taksena obaveza nastaje danom početka korišćenja prava, predmeta ili usluge za čije je korišćenje propisano plaćanje lokalne komunalne takse.
Taksena obaveza traje dok traje korišćenje prava, predmeta ili usluge.
Član 14.
Lokalne komunalne takse ne plaćaju se za korišćenje prava, predmeta i usluga od strane državnih organa i organizacija, organa i organizacija teritorijalne autonomije i jedinica lokalne samouprave.
Član 15.
Lokalne komunalne takse mogu se uvoditi za:
1) isticanje firme na poslovnom prostoru;
2) isticanje i ispisivanje firme van poslovnog prostora na objektima i prostorima koji pripadaju jedinici lokalne samouprave (kolovozi, trotoari, zelene površine, bandere i sl.);
3) držanje motornih drumskih i priključnih vozila, osim poljoprivrednih vozila i mašina;
4) korišćenje vitrina radi izlaganja robe van poslovnih prostorija;
5) držanje i korišćenje plovnih postrojenja i plovnih naprava i drugih objekata na vodi, osim pristana koji se koriste u pograničnom rečnom saobraćaju;
6) držanje i korišćenje čamaca i splavova na vodi, osim čamaca koje koriste organizacije koje održavaju i obeležavaju plovne puteve;
7) držanje restorana i drugih ugostiteljskih i zabavnih objekata na vodi;
8) držanje kućnih i egzotičnih životinja;
9) korišćenje prostora na javnim površinama ili ispred poslovnih prostorija u poslovne svrhe, osim radi prodaje štampe, knjiga i drugih publikacija, proizvoda starih i umetničkih zanata i domaće radinosti;
10) držanje sredstava za igru („zabavne igre“);
11) držanje muzičkih uređaja i priređivanje muzičkog programa u ugostiteljskim objektima;
12) korišćenje reklamnih panoa;
13) korišćenje prostora za parkiranje drumskih motornih i priključnih vozila na uređenim i obeleženim mestima;
14) korišćenje slobodnih površina za kampove, postavljanje šatora ili druge objekte privremenog korišćenja;
15) korišćenje obale u poslovne i bilo koje druge svrhe;
16) zauzeće javne površine građevinskim materijalom i za izvođenje građevinskih radova.
Vlada će utvrditi najviši iznos za lokalne komunalne takse iz stava 1. tač. 1), 2) i 3) ovog člana, na predlog Ministarstva finansija, koje će prethodno o tome pribaviti mišljenje Komisije za finansiranje lokalne samouprave.
Član 16.
Firma, u smislu ovog zakona, jeste svaki istaknuti naziv ili ime koje upućuje na to da pravno ili fizičko lice obavlja određenu delatnost.
Ako se na jednom poslovnom objektu nalazi više istaknutih firmi istog obveznika, taksa se plaća samo za jednu firmu.
Za svaku firmu istaknutu van poslovnog objekta plaća se taksa za svaku istaknutu firmu.
Član 17.
Jedinica lokalne samouprave može utvrditi lokalne komunalne takse u različitoj visini zavisno od vrste delatnosti, površine i tehničko-upotrebnih karakteristika objekata i po delovima teritorije, odnosno u zonama u kojima se nalaze objekti, predmeti ili vrše usluge za koje se plaćaju takse.
Član 18.
Aktom skupštine jedinice lokalne samouprave, kojim se uvodi lokalna komunalna taksa, utvrđuju se obveznici, visina, olakšice, rokovi i način plaćanja lokalne komunalne takse.
Boravišna taksa
Član 19.
Aktom skupštine jedinice lokalne samouprave uvodi se boravišna taksa, u skladu sa zakonom kojim se uređuje oblast turizma.
Prihod od boravišne takse predstavlja prihod jedinice lokalne samouprave na čijoj teritoriji je naplaćen.
Samodoprinos
Član 20.
Odluku o uvođenju samodoprinosa građani donose referendumom, u skladu sa propisima kojima je uređen postupak neposrednog izjašnjavanja građana, ako ovim zakonom nije drukčije određeno.
Oblik i način neposrednog izjašnjavanja građana uređuje se statutom jedinice lokalne samouprave.
Član 21.
Odluka iz člana 20. stav 1. ovog zakona sadrži podatke koji se odnose na:
1) potrebe, odnosno namene za koje se sredstva prikupljaju;
2) područje na kome se sredstva prikupljaju;
3) vreme za koje se sredstva prikupljaju;
4) ukupan iznos sredstava koja se prikupljaju;
5) obveznike, način i rokove izvršavanja samodoprinosa, kao i lica koja se oslobađaju te obaveze;
6) visinu samodoprinosa (osnovica, proporcionalna stopa i dr.);
7) način vođenja evidencije o sredstvima;
8) iznos i jedinicu mere preračunavanja kada se samodoprinos izražava u radu, prevozničkim i drugim uslugama;
9) način ostvarivanja nadzora građana u namenskom korišćenju sredstava;
10) način vraćanja sredstava koja se ostvare iznad iznosa koji je odlukom određen.
Član 22.
Skupština jedinice lokalne samouprave utvrđuje predlog odluke na način i u postupku predviđenom za donošenje statuta jedinice lokalne samouprave.
Inicijativu za donošenje odluke građani, odnosno odbornici podnose u skladu sa statutom.
Uz inicijativu se podnosi i program kojim se utvrđuju izvori, namena i način obezbeđivanja ukupnih finansijskih sredstava za realizaciju projekta koji je predmet odluke.
Član 23.
Odluku donose građani koji imaju izborno pravo i prebivalište na području na kome se sredstva prikupljaju.
Odluku donose i građani koji nemaju izborno pravo i prebivalište na području na kome se prikupljaju sredstva, ako na tom području imaju nepokretnu imovinu, a sredstvima se poboljšavaju uslovi korišćenja te imovine.
Odluka se smatra donetom kada se za nju izjasni većina od ukupnog broja građana iz st. 1. i 2. ovog člana.
Član 24.
Odluka se objavljuje na način na koji se objavljuju akti jedinice lokalne samouprave.
Odluka sa spiskom građana koji su u obavezi da plaćaju samodoprinos dostavlja se isplatiocu čije je sedište van područja na kome se sredstva prikupljaju.
Član 25.
Samodoprinos se može izraziti u novcu, robi, radu, prevozničkim i drugim uslugama, zavisno od potreba i mogućnosti građana.
Za građane iz člana 23. stav 2. ovog zakona samodoprinos se utvrđuje prema vrednosti imovine, odnosno prihoda od te imovine.
Član 26.
Osnovica samodoprinosa uređuje se odlukom.
Ako odlukom nije drukčije određeno, osnovicu samodoprinosa čine zarade (plate) zaposlenih, prihodi od poljoprivrede i šumarstva i prihodi od samostalne delatnosti, na koje se plaća porez na dohodak građana u skladu sa zakonom koji uređuje porez na dohodak građana, penzije ostvarene u zemlji i inostranstvu, odnosno vrednost imovine na koju se plaća porez na imovinu, u skladu sa zakonom koji uređuje porez na imovinu.
Član 27.
Samodoprinos se ne može uvoditi na primanja i imovinu koji su zakonom izuzeti od oporezivanja.
Penzioneri mogu dobrovoljno uplaćivati samodoprinos po osnovu penzija ostvarenih u zemlji i inostranstvu na osnovu pisane izjave.
Član 28.
Obračun i naplata samodoprinosa vrši se na način i u rokovima određenim odlukom, osim u slučaju kada se obračun vrši sistemom poreza po odbitku. U slučaju kada se obračun vrši sistemom poreza po odbitku, obaveza je isplatioca da prilikom svake isplate odgovarajućeg prihoda, obračuna i uplati samodoprinos na taj prihod.
Ako se obračun i izvršenje naplate odlukom ne urede na drugi način, obračun i naplatu samodoprinosa iz ličnog primanja, od autorskih prava, patenata i tehničkih unapređenja i drugih ličnih primanja, odnosno prihoda na koje se plaća porez u procentu od svakog ostvarenog bruto prihoda, dužni su da vrše isplatioci tih ličnih primanja, odnosno prihoda, istovremeno sa uplatom odgovarajućih poreza i doprinosa, a iz penzija – prilikom njihovog obračuna.
Član 29.
Stopa samodoprinosa je proporcionalna i određuje se odlukom.
Olakšice i oslobođenja u plaćanju samodoprinosa utvrđuju se odlukom.
Član 30.
U pogledu načina utvrđivanja samodoprinosa, obračunavanja, zastarelosti, naplate, rokova za plaćanje, obračuna kamate i ostalog što nije posebno propisano ovim zakonom, shodno se primenjuju odredbe zakona kojim se uređuje poreski postupak i poreska administracija.
Član 31.
Novčana sredstva koja se prikupljaju na osnovu odluke o samodoprinosu prihod su budžeta jedinice lokalne samouprave i strogo su namenskog karaktera.
Prihodi od zakupa
Član 32.
Lokalni organ uprave nadležan za finansije vodi evidenciju o prihodima ostvarenim od zakupa po korisnicima.
Prihodi iz stava 1. ovog člana koriste se za kupovinu, izgradnju, tekuće popravke i održavanje zgrada i objekata i nabavku i održavanje opreme.
Prihodi od donacija
Član 33.
Jedinica lokalne samouprave može da primi donaciju od fizičkog ili pravnog lica na osnovu ugovora.
Jedinica lokalne samouprave ostvaruje prihode od stranih donacija, na osnovu zaključenog ugovora o donaciji ili drugog sličnog ugovora.
Osnovni elementi ugovora evidentiraju se u ministarstvu nadležnom za ekonomske odnose sa inostranstvom.
Ministar nadležan za ekonomske odnose sa inostranstvom će sporazumno sa ministrom nadležnim za oblast lokalne samouprave bliže urediti način evidentiranja stranih donacija jedinicama lokalne samouprave.
Jedinica lokalne samouprave će najkasnije u roku od 15 dana od dana zaključenja ugovora o donaciji ili drugog ugovora dostaviti primerak ugovora ministarstvu nadležnom za ekonomske odnose sa inostranstvom.
2. Prihodi od ostalih nivoa vlasti
Vrste prihoda od ostalih nivoa vlasti
Član 34.
Jedinici lokalne samouprave sa nivoa Republike pripadaju:
1) ustupljeni prihodi;
2) transferi.
Autonomna pokrajina može jedinici lokalne samouprave da dodeli namenski transfer.
Prihodi jedinice lokalne samouprave između korisnika na istom nivou su:
1) plaćanja za usluge;
2) drugi prihodi utvrđeni zakonom.
Prihodi od ustupljenih poreza
Član 35.
Jedinici lokalne samouprave pripadaju sledeći porezi ostvareni na njenoj teritoriji:
1) porez na dohodak građana, i to na prihode od:
(1) poljoprivrede i šumarstva,
(2) samostalne delatnosti,
(3) nepokretnosti,
(4) davanja u zakup pokretnih stvari,
(5) osiguranja lica,
(6) 40% od poreza na zarade koji se plaća prema prebivalištu zaposlenog,
(7) ostali prihodi u skladu sa zakonom;
2) porez na nasleđe i poklon;
3) porez na prenos apsolutnih prava.
Prihodi od ustupljenih naknada
Član 36.
Republika ustupa jedinici lokalne samouprave prihode od naknada ostvarenih na teritoriji jedinice lokalne samouprave, u skladu sa zakonom, i to:
1) godišnja naknada za motorna vozila, traktore i priključna vozila;
2) naknada za zagađivanje životne sredine;
3) naknada za korišćenje mineralnih sirovina;
4) naknada za izvađeni materijal iz vodotoka;
5) naknade za korišćenje šuma;
6) naknade za korišćenje voda;
7) naknada za promenu namene poljoprivrednog zemljišta;
8) naknada za korišćenje prirodnog lekovitog faktora;
9) turistička naknada;
10) druge naknade u skladu sa zakonom.
Ukupni nenamenski transfer
Član 37.
Godišnji iznos ukupnog nenamenskog transfera, koji se raspodeljuje jedinicama lokalne samouprave, iznosi 1,7% ostvarenog bruto domaćeg proizvoda prema poslednjem objavljenom podatku republičkog organa nadležnog za poslove statistike.
Za utvrđivanje visine pojedinih vrsta nenamenskih transfera, propisanih ovim zakonom, procena visine prihoda, ukupno i po strukturi, po pojedinim jedinicama lokalne samouprave, vrši se na bazi ostvarenja ovih prihoda u poslednjoj godini za koju postoje raspoloživi podaci, kao i na osnovu parametara iz memoranduma o budžetu i ekonomskoj i fiskalnoj politici (u daljem tekstu: memorandum).
Transfer za ujednačavanje
Član 38.
U okviru ukupnog nenamenskog transfera iz člana 37. ovog zakona, prioritetno se utvrđuje potreban iznos transfera za ujednačavanje.
Pravo na transfer za ujednačavanje ima jedinica lokalne samouprave čiji je procenjeni iznos prihoda od ustupljenih poreza po stanovniku, za godinu za koju se donosi budžet, manji od 90% procenjenog prosečnog prihoda po stanovniku od ustupljenih poreza u svim opštinama u Republici, bez gradova.
Iznos transfera za ujednačavanje za svaku jedinicu lokalne samouprave iz stava 2. ovog člana utvrđuje se putem sledeće metodologije:
1) broj stanovnika jedinice lokalne samouprave množi se sa 90% od prosečnog iznosa ustupljenih poreza za sve opštine u Republici, bez gradova;
2) iznos iz tačke 1) ovog stava umanjuje se za iznos procenjenih ustupljenih poreza jedinici lokalne samouprave;
3) jedinici lokalne samouprave nadomešta se 90% razlike utvrđene u tački 2) ovog stava.
Kompenzacioni transfer
Član 39.
Kompenzacioni transfer je deo ukupnog nenamenskog transfera, kojim se nadomešta deo izgubljenih prihoda nastao po osnovu promene republičkih poreskih propisa, koji nije nadomešten drugim prihodima.
U slučaju gubitka prihoda od ustupljenog republičkog poreza koji se deli između budžeta Republike i budžeta jedinice lokalne samouprave, jedinici lokalne samouprave Republika nadomešta deo izgubljenih prihoda koji obezbeđuje najmanje srazmeran odnos gubitka prihoda u budžetu Republike i u ukupnim budžetima svih jedinica lokalne samouprave u Republici.
Utvrđeni iznos kompenzacionog transfera iz prethodne godine uvećava se sa planiranim indeksom rasta cena za narednu godinu iz memoranduma.
Tranzicioni transfer
Član 40.
Ukoliko se izmenom metodologije utvrđivanja transfera, iznos procenjenih ukupnih prihoda jedinice lokalne samouprave umanji iznad propisanog limita, toj jedinici lokalne samouprave dodeljuje se tranzicioni transfer, tako što joj se nadomešta deo izgubljenih prihoda.
Nadomeštanje izgubljenih prihoda može se vršiti najduže u periodu od tri godine, i to prema sledećoj dinamici:
– u prvoj godini opštinama se nadomešta celokupan iznos izgubljenih prihoda, a gradovima se nadomešta deo iznosa izgubljenih prihoda koji je preko 5% od ukupnih prihoda;
– u drugoj godini 50% od utvrđenog iznosa za nadomeštanje u prvoj godini;
– u trećoj godini 25% od utvrđenog iznosa za nadomeštanje u prvoj godini.
Iznos tranzicionog transfera u drugoj i trećoj godini usklađuje se sa indeksom rasta cena utvrđenim memorandumom.
Za iznos potrebnih sredstava za tranzicioni transfer umanjuje se iznos opšteg transfera.
Opšti transfer
Član 41.
Pravo na opšti transfer imaju sve jedinice lokalne samouprave.
Ukupan iznos sredstava za opšti transfer dobija se kada se od ukupnog iznosa nenamenskog transfera odbije potreban iznos transfera za ujednačavanje, kompenzacionog i tranzicionog transfera.
Član 42.
Utvrđivanje visine opšteg transfera po pojedinim jedinicama lokalne samouprave vrši se na bazi jedinstvenih kriterijuma, i to:
– 65,0% od ukupnog iznosa sredstava opredeljenih za opšti transfer deli se prema broju stanovnika, pri čemu se visina transfera po jednom stanovniku izračunava tako što se iznos opšteg transfera namenjen za raspodelu prema broju stanovnika, podeli sa ukupnim brojem stanovnika, prema podatku republičkog organa nadležnog za poslove statistike iz poslednjeg popisa stanovništva;
– 19,3% deli se prema površini teritorije, pri čemu se visina transfera po jednom kvadratnom kilometru površine izračunava tako što se iznos opšteg transfera namenjen za raspodelu prema površini, podeli sa ukupnom površinom jedinica lokalne samouprave, prema podatku republičkog organa nadležnog za poslove statistike;
– 4,56% deli se prema broju odeljenja u osnovnom obrazovanju, pri čemu se visina transfera po jednom odeljenju izračunava tako što se iznos opšteg transfera namenjen za raspodelu prema broju odeljenja u osnovnom obrazovanju, podeli sa ukupnim brojem odeljenja prema podatku ministarstva nadležnog za poslove prosvete;
– 1,14% deli se prema broju objekata u osnovnom obrazovanju, pri čemu se visina transfera po jednom objektu izračunava tako što se iznos opšteg transfera namenjen za raspodelu prema broju objekata u osnovnom obrazovanju, podeli sa ukupnim brojem objekata, prema podatku ministarstva nadležnog za poslove prosvete;
– 2,0% deli se prema broju odeljenja u srednjem obrazovanju, pri čemu se visina transfera po jednom odeljenju izračunava tako što se iznos opšteg transfera namenjen za raspodelu prema broju odeljenja u srednjem obrazovanju, podeli sa ukupnim brojem odeljenja, prema podatku ministarstva nadležnog za poslove prosvete;
– 0,5% deli se prema broju objekata u srednjem obrazovanju, pri čemu se visina transfera po jednom objektu izračunava tako što se iznos opšteg transfera namenjen za raspodelu prema broju objekata u srednjem obrazovanju, podeli sa ukupnim brojem objekata, prema podatku ministarstva nadležnog za poslove prosvete;
– 6,0% deli se prema broju dece obuhvaćene neposrednom dečijom zaštitom i to posebno za decu u celodnevnom, odnosno poludnevnom boravku, pri čemu se ukupan iznos transfera namenjen finansiranju dece obuhvaćene neposrednom dečijom zaštitom deli na dva dela: deo za finansiranje boravka dece u celodnevnom, odnosno poludnevnom boravku, u srazmeri sa cenom koštanja u ova dva vida boravka, a visina transfera po jednom detetu u celodnevnom, odnosno poludnevnom boravku, utvrđuje tako što se pripadajući deo transfera podeli sa ukupnim brojem dece u celodnevnom, odnosno poludnevnom boravku, prema podacima jedinica lokalne samouprave;
– 1,5% deli se prema broju objekata u dečijoj zaštiti, pri čemu se visina transfera po jednom objektu izračunava tako što se iznos opšteg transfera namenjen za raspodelu prema broju objekata u dečijoj zaštiti, podeli sa ukupnim brojem objekata, prema podatku nadležnog ministarstva.
Član 43.
Iznos transfera utvrđen na osnovu čl. 38. do 42. ovog zakona umanjuje se kod onih jedinica lokalne samouprave čiji je prosečan procenjeni iznos ustupljenih poreza po stanovniku, za godinu za koju se donosi budžet, u odnosu na prosek svih jedinica lokalne samouprave u Republici, veći za preko 50% (indeks 150).
Visina umanjenja transfera iznosi 40% od iznosa iznad limita utvrđenog u stavu 1. ovog člana.
Za iznos umanjenja transfera iz stava 2. ovog člana uvećava se iznos opšteg transfera kod onih jedinica lokalne samouprave kod kojih je prosečan iznos ustupljenih poreza, u odnosu na prosek svih jedinica lokalne samouprave u Republici, ispod limita utvrđenog u stavu 1. ovog člana. Raspodela po pojedinim jedinicama lokalne samouprave vrši se na osnovu kriterijuma iz člana 42. ovog zakona.
Funkcionalni transfer
Član 44.
Ukupan iznos funkcionalnog transfera izračunava se na osnovu podataka o ukupnim troškovima obavljanja određene funkcije u poslednjoj godini pre njenog prenošenja na nivo lokalne samouprave.
Namenski transfer u užem smislu
Član 45.
Republika može jedinicama lokalne samouprave obezbediti namenski transfer za obavljanje određenih poslova u okviru njihovog izvornog ili poverenog delokruga.
Nadležno ministarstvo, odnosno posebna organizacija utvrđuje visinu namenskog transfera i kriterijume za njegovu raspodelu po pojedinim jedinicama lokalne samouprave i dinamiku prenosa sredstava.
Član 46.
U postupku izrade memoranduma nadležna ministarstva su obavezna da, u rokovima utvrđenim budžetskim kalendarom, ministarstvu nadležnom za poslove finansija (u daljem tekstu: Ministarstvo) dostave kriterijume i merila za raspodeljivanje transfera iz čl. 44. i 45. ovog zakona, iznose po pojedinim jedinicama lokalne samouprave, kao i statističke podatke na osnovu kojih su izračunati iznosi funkcionalnog transfera.
U slučaju nenamenskog trošenja transfera iz čl. 44. i 45. ovog zakona, ministar nadležan za poslove finansija može predložiti Vladi da se jedinici lokalne samouprave uskrati deo ukupnog nenamenskog transfera u iznosu nenamenski utrošenih sredstava.
Vlada će bliže urediti postupak uskraćivanja dela ukupnog nenamenskog transfera iz stava 2. ovog člana.
Predvidljivost transfera
Član 47.
Pregled nenamenskih transfera po svakoj jedinici lokalne samouprave priprema Ministarstvo u saradnji sa Komisijom za finansiranje lokalne samouprave.
Pregled iz stava 1. ovog člana sastavni je deo revidiranog memoranduma.
Dinamika prenošenja transfera
Član 48.
Nenamenski transferi se prenose jedinici lokalne samouprave do 25. u mesecu za tekući mesec, u visini jedne dvanaestine godišnjeg iznosa transfera.
Prihodi sa istog nivoa vlasti
Član 49.
Jedinica lokalne samouprave ostvaruje prihod od drugih jedinica lokalne samouprave za isporuku dobara i usluga, na osnovu zaključenih ugovora.
III. OBEZBEĐENJE PRAVIČNOSTI, EFIKASNOSTI I OTVORENOSTI SISTEMA FINANSIRANJA LOKALNE SAMOUPRAVE
Komisija za finansiranje lokalne samouprave
Član 50.
U cilju obezbeđenja načela pravičnosti, efikasnosti i otvorenosti sistema finansiranja lokalne samouprave i davanja preporuka za njegovo unapređenje, osniva se Komisija za finansiranje lokalne samouprave (u daljem tekstu: Komisija).
Član 51.
Komisija ima predsednika i deset članova koji se imenuju na period od pet godina.
Predsednika i pet članova imenuje Vlada, a pet članova Stalna konferencija gradova i opština od kojih najmanje tri člana moraju biti predstavnici jedinica lokalne samouprave.
Stručne i administrativno-tehničke poslove za potrebe Komisije obavlja Ministarstvo.
Član 52.
Predsednik Komisije saziva sednicu najmanje jednom u tri meseca.
Odluke Komisije se donose većinom glasova prisutnih članova, pod uslovom da sednici prisustvuje najmanje šest članova Komisije.
Član 53.
Komisija:
1) analizira kriterijume i merila za dodelu nenamenskih i funkcionalnih transfera i utvrđivanje njihove visine po jedinicama lokalne samouprave u skladu sa odredbama čl. 37-44. ovog zakona;
2) analizira programe za dodeljivanje namenskih transfera u užem smislu, uključujući postupke dodeljivanja i kriterijume za izbor;
3) prati vertikalnu i horizontalnu ujednačenost sistema, stepen zaduženosti jedinica lokalne samouprave i rezultate izmena sistema finansiranja lokalne samouprave i priprema godišnje izveštaje o tome, najkasnije do 30. maja za prethodnu budžetsku godinu;
4) priprema predloge za izmenu i poboljšavanje sistema finansiranja lokalne samouprave.
Obaveza dostavljanja podataka
Član 54.
Ministarstvo dostavlja Komisiji i Stalnoj konferenciji gradova i opština podatke o prihodima i rashodima jedinica lokalne samouprave za prethodnu godinu, najkasnije do 30. aprila tekuće godine.
Nadležna ministarstva i drugi organi i organizacije Republike Srbije i Autonomne pokrajine koji, u skladu sa članom 45. ovog zakona, obezbeđuju transfere lokalnoj samoupravi imaju obavezu da do 30. aprila tekuće godine dostave Ministarstvu i Komisiji podatke o svim transferima lokalnoj samoupravi, po nameni transfera i po jedinicama lokalne samouprave.
IV. PRELAZNE I ZAVRŠNE ODREDBE
Član 55.
Za obračun ukupnog nenamenskog transfera za 2007. godinu, kao poslednji objavljeni podatak koristiće se podatak o ostvarenom bruto domaćem proizvodu u 2005. godini.
Član 56.
Jedinica lokalne samouprave će u roku od 30 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona dostaviti ministarstvu nadležnom za ekonomske odnose sa inostranstvom primerak ugovora o donaciji ili drugog sličnog ugovora čija je realizacija u toku.
Član 57.
Komisija za finansiranje lokalne samouprave formiraće se u roku od 45 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Član 58.
Prava i obaveze građana koje su, do dana primene ovog zakona, utvrđene odlukama o uvođenju samodoprinosa, u skladu sa članom 93. Zakona o lokalnoj samoupravi („Službeni glasnik RS“, br. 9/02, 33/04 i 135/04), izvršavaće se u skladu sa tim odlukama.
Član 59.
Danom početka primene ovog zakona prestaju da važe član 5. i odeljak V. FINANSIRANJE POSLOVA JEDINICE LOKALNE SAMOUPRAVE sa čl. 77-104. Zakona o lokalnoj samoupravi („Službeni glasnik RS“, br. 9/02, 33/04 i 135/04).
Član 60.
Jedinica lokalne samouprave u celosti utvrđuje, naplaćuje i kontroliše javne prihode iz člana 6. ovog zakona počev od 1. januara 2007. godine.
Član 61.
Jedinica lokalne samouprave preuzeće zaposlene od Ministarstva finansija – Poreske uprave koji obavljaju poslove iz člana 60. ovog zakona, počev od 1. decembra 2006. godine.
Prostorije, opremu i sredstva za rad, jedinica lokalne samouprave preuzeće od Ministarstva finansija – Poreske uprave, srazmerno broju preuzetih zaposlenih lica.
Vlada će bliže urediti preuzimanje zaposlenih lica iz stava 1. ovog člana.
Član 62.
Jedinica lokalne samouprave može da zaključi ugovor o pružanju tehničke i druge pomoći sa Ministarstvom finansija – Poreskom upravom za poslove iz člana 60. ovog zakona za čije obavljanje nije osposobljena, uz naknadu koju utvrđuje Poreska uprava.
Ugovorenu pomoć iz stava 1. ovog člana Poreska uprava će pružati najkasnije do 31. decembra 2008. godine.
Član 63.
Dve ili više jedinica lokalne samouprave mogu sporazumno preneti ovlašćenje za obavljanje poslova iz člana 60. ovog zakona na jednu od jedinica lokalne samouprave.
Član 64.
Podzakonski akt iz člana 33. stav 4. ovog zakona doneće se u roku od tri meseca od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Član 65.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije“, a primenjivaće se od 1. januara 2007. godine.
Jelence's Blog 